Sydney, the end of an amazing time in Australia

Hierbij dan alweer het laatste reisverslag vanuit Australie. Over twee dagen vlieg ik naar Bali en daarmee komt er een einde aan mijn trip van 8 weken langs de oostkust, Melbourne en Sydney.

In sydney ben ik bijna twee weken geweest, de langste periode die ik op een bepaalde plaats heb doorgebracht. Op voorhand leek dit wat te lang, maar achteraf gezien is het me heel goed uitgekomen.

Bij het vori...ge verslag had ik al vertreld dat ik van plan was een rugby-finale te bezoeken in Sydney. Dit heb ik uiteindelijk ook ng gedaan de eerste avond. De rest van de dag was bijna verloren gegaan met vliegen en het bereiken van het hostel.
De rugby-finale bleek een kwartfinale te zijn tussen twee teams uit Sydney, gespeeld in het Olympisch stadion van de spelen van 2000. Echt wel iets om naar uit te kijken dus. In de avond ben ik op zoek gegaan naar het station en heb ik daar een trein naar het stadion gepakt. Geholpen door een paar fans ben ik er uiteindelijk nog in een keer gekomen ook.
Met de wedstrijd van het Australian Rules Football nog in mijn achterhoofd heb ik plaats genomen in het stadion. Het stadion was prachtig, zeer verschillend van het andere Olympisch stadion in Melbourne. De rugbywedstrijd en ambiance zou ook heel verschillend van de ARF-wedstrijd blijken te zijn.
voor aanvang was er veel aandacht voor reclame en show, zo kwam er een DJ en waren en verschillende acties waarbij het publiek betrokken werd, erg leuk!! Het rugby zelf is ook niet mis, stuk voor stuk gasten van rond of over de 100 kilo die zonder enige bescherming continue elkaar naar de grond werken of in de haren vliegen.
Het stadion was redelijk gevuld en de toeschouwers waren ook veel fanatieker dan bij de ARF-wedstrijd.
Al met al een hele leuke eerste avond gehad dus in Sydney.

De volgende dag ben ik samen met een Belgische griet die ik op Magnetic Island langs de oostkust al tegengekomen was de stad in getrokken voor een flinke wandeling. Eerst zijn we naar het Sydney Opera House gegaan, wat erg mooi was om van dichtbij te bekijken. Daarnaast had je vanaf daar een mooi utzicht over de Harbour Bridge. In het Opera House hadden we nog gekeken of er al dan niet de mogelijkheid was om voor een schappelijke prijs een voorstelling bij te wonen. Toen we te horen kregen dat de goedkoopste zitplaatsen meer dan $150,- kostten, zijn we maar gauw verder gegaan.
Vervolgens zijn we naar de Botanic gardens geweest, waar we lekker van de zon hebben genoten en vervolgens nog naar Darling Harbour. Dat is een kleine haven, waaraan allerlei restaurants en bars gevestigd zijn, erg gezellig! Hier hebben we nog heerlijk een tijd aan het water gezeten. Ook hadden we nog gekeken om naar de grootste 3D IMAX bioscoop ter wereld te gaan, die daar gevestigd is, maar Batman is de enige film die er draait en dus niet de moeite waard, gezien een kaartje $30,- kost.
Gedurende de dag had ik aan het thuisfront gevraagd hoe het met mijn financien stond. Het antwoord daarop was niet erg positief, waardoor ik de komende 11 dagen in Sydney op een houtje zou moeten gaan bijten of zelfs nog minder. Gezien het feit dat ik geen werkvisum heb in Australie was het voor mij niet mogelijk om ergens te gaan solliciteren. Een flinke tegenvaller dus.
In mijn kamer in het hostel was echter Duits/Frans meisje dat precies die dag een baantje had gevonden voor 5 dagen, wat nog contant uitbetaald werd ook. Ze wist niet precies wat het was, maar ze zei dat ik het gewoon moest proberen.

Die avond zijn we samen naar een vuurwerkshow in wederom Darling Harbour geweest en ik heb toen ook de mensen van het baantje gebeld. Tot mijn geluk kreeg ik te horen dat ik welkom was en dat het geen probleem was dat ik geen werkvisum had. Het was mij ook niet helemaal duidelijk wat het werk inhield, maar ik hoorde wat over tuinieren, schilderen en zaken als dat. Het was zaterdag en maandag konden we direct beginnen tot en met vrijdag. Het geboden salaris was goed en zeker gezien het feit dat we maar van 8 tot 4 hoefden te werken, waaronder minimaal een uur pauze en de lunch die ze zouden aanbieden. Precies wat ik nodig had dus!!

Zondag ben ik zelf nog een trip door Sydney gaan maken, waarbij ik over de Harbour Bridge ben gelopen naar een andere suburb en vandaar had ik een aantal prachtige uitzichten over de rivier met daaraan het Opera House en de skyline van Sydney.
In de namiddag heb ik mijn vorige blog bijgewerkt en in de avond met wat anderen een film in het hostel gekeken.

De volgende dag stond de eerste werkdag op het programma. Samen met mijn kamergenoot zijn we om 7 uur met de trein vertrokken naar Thornleigh, een suburb van Sydney. na een treinreis van bijna een uur waren we er en werden we verwelkomd door een oudere mevrouw. Niet echt wat ik verwachtte, maar al gauw bleek wat de man die eveneens op leeftijd was bedoelde met het klussen, schilderen tuinieren.
Ze wonen namelijk in een mooi huis dat ze binnen een paar weken wilde verkopen. Wij zouden hen erbij helpen om het verkoopklaar te maken.
De eerste dag heb ik me na de kennismaking en bijbehorende koffie vooral in de tuin bezig gehouden en gezien het feit dat werken ook redelijk 'laidback' is in Australie stonden ze ervan te kijken dat ik voor de koffie klaar was met iets waar ze bijna een dag voor gepland hadden. De vrouw vroeg dan ook direct of ik niet nog een week kon komen, maar daar had ik geen tijd voor. De lunch die we kregen was heerlijk. Hij bestond uit verse harde broodjes met ham of zalm en diverse groenten. In de middag ben ik verder gegaan in de tuin met het eggen van wat tegels en rond een uur of drie werden we verrast door de eerste magnum van de week. Tot op die dag had ik nog bijna geen ijs gegeten in Australie, maar daar zou verandering in komen. Aan het einde van de dag kregen we direct uitbetaald en zodoende kreeg ik weer wat lucht.
In de avond heb ik niet veel meer gedaan en ben ik vroeg gaan slapen om fit te geraken voor de volgende dag. dit slapen viel echter niet mee, gezien het feit dat er een Braziliaanse kamergenoot was die het nodig vond om met zijn kettingzaag het amazone regenwoud om te zagen. Midden in de nacht heb ik hem tevergeefs twee keer proberen wakker te maken. De derde keer besloot ik om voor een andere aanpak te gaan, die gelukkig wel werkte. De beste man was er niet blij mee, maar na hem uitgelegd te hebben dat er 5 mensen wakker waren door het gesnurk van iemand anders is hij weer verder gaan slapen..

De volgende dag weer om 7 uur de trein gepakt en na de vaste bak met koffie bij de mensen zijn we begonnen met het verven van de muren van het huis. In de middag weer een heerlijke lunch met ham of zalm. In de avond opnieuw niet veel bijzonders gedaan en optijd gaan slapen.

Woensdag hebben we het huis afgemaakt en ben ik begonnen met het openbreken van een tegelvloer. De lunch bestond wederom uit harde broodjes met ham of zalm en de magnums waren ook weer vertegenwoordigd. Tevens was er een Griek aan het werk vandaag, welke een vaste werkmaat is van de man.
In de avond ben ik samen met de Belgische naar de Ierse pub geweest voor een klein drankje en vervolgens weer niet al te laat gaan slapen.

Het begint eentonig te worden, maar donderdag was niet veel anders met betrekking tot het werk. Aangekomen met koffie, in de tuin gewerkt, opgevolgd door de heerlijke lunch, geschilderd en tot slot de magnums.
In de avond was er echter wat te doen, want we waren immers nog maar twee dagen verwijderd van het festival Defqon.1 Australia.
Een van de Nederlandse festivalgangers had het goede idee om een meeting met Nederlandse festivalgangers te organiseren in een club in Sydney. Hier ben ik samen met een aantal Zwitsers en Duitsers die meerder malen per jaar naar Nederland komen voor de festivals naartoe gegaan en daar hebben we een hele gezellige avond gehad met andere (vooral) Nederlandse feestgangers, fotografen, MC's en DJ's die zaterdag allemaal naar Defqon.1 zouden gaan.

Ondanks het feit dat ik niet heel erg veel later dan middernacht terug was in het hostel heb ik de volgende dag toch echt wel geweten dat het zo gezellig was de vorige dag. Met een flinke kater ben ik naar de suburb afgereisd voor de laatste werkdag.
De ochtend ging erg langzaam voorbij en mijn hoofd stond op klappen, maar gelukkig kregen we als lunch allerlei heerlijks van de barbeque voorgeschoteld, gevolgd door zelfgemaakt ijs. Dat bleken goede middelen tegen de kater en zo hebben we de middag volgemaakt en zijn we na de mensen heel hartelijk bedankt te hebben voor de goede zorgen etc. weer terug gegaan naar het hostel.

De week werken ging erg snel voorbij en zoals aangegeven had ik het heeeelll hard nodig!! door deze week heb ik mezelf een fijne tweede week in Sydney weten te bezorgen, zonder dat ik echte trekpleisters van Sydney hoefde te missen, gezien het feit dat ik nog een paar dagen had om deze te bezoeken.

Zaterdag stond Defqon.1 op het programma, maar voordat ik daarnaartoe kon moest ik nog een hostel zien te vinden in mijn volledig oranje outfit, inclusief Nederlandse vlag. dit zou normaal gesproken geen probleem zijn, maar vanwege allerlei activiteiten waren de drie hostels die ik geprobeerd had te boeken vol. Zodoende dus weer terug naar hetzelfde hostel, waar alleen nog maar 3 plekken vrij waren in een kamer met 32 bedden, jawel 32 bedden!! De kamer had de naam 'the church', maar ze hadden hem beter 'the shelter' of 'the asylum' kunnen noemen. Ik had de zaal al eens gezien en ik vertrouwde het niet helemaal om mijn waardevolle spullen zoals camera enz. daar te laten liggen voor een paar dagen. zodoende heb ik die bij een Nederlandse die stage loopt in het hostel kunnen leggen en zijn we vervolgens met haar en nog een andere Nederlander uit het hostel naar het festival gegaan.
Bij de trein kwamen nog veel meer Nederlanders tegen en zo zijn we met zijn allen naar het festival gegaan. De treinreis opzich was al een feest en dat beloofde dus veel goeds voor de rest van de dag!
Aangekomen op het festivalterrein, maar nog voor de ingang vielen een paar dingen op. De grote hoeveelheid politie en bijbehorende honden en de overige festivalgangers. Veel van hen hadden zich verkleed en zo hebben we Pikachu's, krokodillen, monsters en vele andere creaties voorbij zien komen.

Bij de ingang bleek hoe gelukkig wij als Nederlanders wel niet waren met de entree van $20,-. De overige tickets kostten namelijk $160,-. Dat is toch wel een absurd bedrag om naar een feest te gaan. Dit bleek achteraf niet het enige absurde te zijn aan de prijzen, een munt kostte $2,50 waardoor we dachten dat een drankje dus niet duur zou zijn, maar een biertje kostte 4 munten! Gelukkig hadden ze ...wel gratis drinkwater beschikbaar.
Bij binnenkomst werd mijn vlag ingenomen omdat ik niet toegestaan zou zijn. Samen met een tegengekomen Australier hebben we hem alsnog naar binnen proberen te smokkelen, maar vanwegen de overdaad aan security en politie werden we alsnog gesnapt.
De Australiers hadden hem al goed hangen van tevoren en op het festival ben ik gedurende een deel van de dag met hen gaan feesten. We hebben alle stages eens bezocht en vervolgens ben ik mij weer gaan voegen bij de Nederlanders die je als een oranje vlek te zien waren op de mainstage. De muziek was niet zo goed als normaal gesproken in Nederland, maar de stemming zat er bij bijna alle bezoekers al vanaf het begin in. Waarschijnlijk omdat dit het enige festival is dat ze hebben in Australie.
Naast een heerlijk dagje dansen waren er nog de 4 uur durende laser- en vuurshow en een prachtige eindshow. Normaal gesproken vind ik die niet zo bijzonder, maar deze was geweldig. Een show met lasers, vuur en vuurwerk van ongeveer 20 minuten, waarbij het vuurwerk zelfs enkele meters boven de feestgangers werd geschoten. Een heel goed einde van een hele goede dag!
Na het feest ben ik direct met een aantal andere Nederlanders teruggegaan naar het hostel, waar ik direct in slaap viel na de vermoeiende dag.

De zondag ben ik eerst begonnen met een stevig ontbijt, om vervolgens een wandeling te gaan maken van Bondi beach naar Coogee beach. Deze wandeling heb ik samen met de Belgische gedaan en hij was heel mooi! Daarna hebben we nog gekookt in het huis waar ze woont en een filmpje gekeken.

Maandag was ik van plan om naar de Blue mountains te gaan, maar vanwege het feit dat ik uit de slaapzaal weg wilde diende ik uit te checken en opnieuw in te checken etc. daardoor bleef er niet genoeg tijd over om nog te gaan en heb ik dus gekozen om naar Manly beach te gaan voor een wandeling naar North Head, een uitzichtpunt dat aan de oceaan ligt en vanwaar je een goed uitzicht hebt over Sydney. Er is een ferry van Sydney centrum naar Manly en deze heb ik dan ook genomen. Ik wist dat het een lange wandeling zou zijn naar North Head, maar dat deze uiteindelijk meer dan 15 kilometer zou duren door de brandende zon had ik niet verwacht en ik was dan ook blij weer terug op de ferry te zijn na afloop. al was de wandeling wel erg mooi en achteraf ook de moeite waard.
Op de boottocht terug was de avond inmiddels al deels ingevallen en heb ik hele mooie uitzichten op Sydney gehad.
In de avond samen gekookt met twee andere Nederlanders en vervolgens beerpong gespeeld met een aantal andere Nationaliteiten. Als Nederlanders bleken we niet te kloppen, maar of dat nou zo positief was is maar de vraag, want dat betekent dat je niet zo veel te drinken krijgt als je tegenstander..

Vandaag ben ik vooral te vinden in de bibliotheek waar ik deze blog aan het schrijven ben en mijn vlucht van aanstaande donderdag nog moet controleren. Ik was ook van plan foto's te uploaden, maar dit is helaas niet mogelijk en zal waarschijnlijk pas gaan als ik in Indonesie ben.

Morgen is mijn laatste volle dag in Sydney en ben ik nog van plan naar de Blue Mountains te gaan, wat volgens velen een echte aanrader is.

Over twee dagen mijn vlucht naar Indonesie, waarmee mijn avontuur in Australie ten einde komt. Dit vind ik erg jammer, want ik had hier graag nog een tijd langer doorgebracht, maar daarentegen kijk ik ook heel erg uit naar mijn trip door Indonesie.

Dit was dus het laatste verslag vanuit Australie, maar ik hoop absoluut niet mijn enige bezoek aan Australie..

Groeten uit Sydney!!