Up north..

Hier gaan we dan, reisverslag nummer II vanuit Australie. Ik zit hier met een bijna ONfrisse tegenzin, maar belofte maakt schuld en dus moet ik eraan geloven om een verslag te posten.

De gedachte om minstens iedere week wat te posten heb ik tot nog toe laten varen, wat als nadeel heeft dat ik nu de ervaringen van bijna twee weken moet opgraven uit mijn geheugen en op het scherm moet plaatsen.

De afgelopen twee weken zijn voorbij gevlogen met de trip naar Fraser Island als hoogtepunt. Enige puntje van kritiek heb ik aan mezelf te wijten, door mijn reisplanning door te geven aan een Franse jongen die wel erg aardig is, maar niet heel sociaal en ook wel erg saai. Hij heeft op een middag besloten om (helaas) voor een periode van bijna 3 weken dezelfde reis te maken. Het mag de pret echter niet drukken want de vele contacten met heel veel anderen maken het matige gezelschap meer dan goed!
Door de vele contacten is alleen reizen absoluut geen straf! Eerder een zege in een land als Australie waar zo veel mensen aan het reizen zijn!

Als ik het me goed herinner ben ik het laatste verslag geeindigd met het begin van de trip naar het noorden (Cairns).

Eerste plaats van bestemming was Mooloolaba, een klein kustplaatsje waar ik in een erg gezellig hostel terecht ben gekomen en in de middag naar het strand ben geweest. Op het strand was het nog redelijk fris, maar de uitzichten waren prachtig en uiteindelijk heb ik me gevoegd bij een groep van ongeveer 25 studenten die al een tijdje met een bal aan het rommelen waren. Na eerst een kansloze poging gedaan te hebben Australian Rule Football aan me uit te leggen, hebben we besloten te gaan voetballen. Dat klonk me beter in de oren en zo hebben we ongeveer 2 uur gevoetbald op het strand van Mooloolaba.
In de avond heb ik me gevoegd bij een aantal anderen en de avond rustig doorgebracht in het hostel.

De voglende dag stond Noosa op het programma. De eerste avond met een Duitser op pad gegaan om een leuke kroeg te vinden, maar dat viel niet mee. Uiteindelijk dus maar wat gedronken in de bar van het hostel.
De volgende dag ben ik er vroeg op uit getrokken om naar het Noosa National Park te gaan om een wandeling langs de kust te maken over een mooie klif! Gedurende de wandeling heb ik genoten van de vele mooie uitzichten en van de aanwezigheid van schildpadden, dolfijnen, roggen en zelfs een wilde koala. De weg terug heb ik samen met een Nieuw-Zeelandse afgelegd en we hebben de rest van de dag samen doorgebacht op terras en strand.
In de avond heb ik me gevoegd bij twee Nederlandse meiden die ik de dag ervoor al tegen was gekomen. We hebben wat gegeten en zijn nog even naar de bar geweest.

De volgende dag de bus naar Rainbow Beach gepakt. Rainbow is een klein gat, waarvandaan de reizen naar Fraser Island beginnen. In Rainbow werd ik ontvangen door de Nederlandse meiden, die al een bus eerder hadden genomen en we zijn direct naar een zandduin gegaan vanwaar we op door ons meegenomen bodyboards naar beneden konsen surfen met een aantal andere (ook Nederlandse) reizigers. Liggend naar beneden ging nog goed, maar staand de berg af op een bodyboard viel niet mee. Hierna hebben we genoten van een prachtige zonsondergang, waarbij je de zon letterlijk kon zien zakken achter een berg!
Vervolgens hebben we samen gegeten en de avond in het hostel van de meiden doorgerecht met een klein drankje en wat pool.

de tweede dag in Rainbowben ik naar het strand geweest en hebben we een meeting gehad met de groep die de volgende dag naar het eiland zou gaan. Het bleek al driect dat ik een beetje pech had met de groep, want het ging er allemaal erg stijfjes aan toe. Gelukkig zaten er nog twee hele relaxte Duitse gasten in de groep.

De volgende dag vroeg op en naar het eiland vertrokken met drie 4WD die zelf bestuurd mochten worden. Aangekomen op het eiland zijn we eerst naar een meer, Lake Mckenzie, gegaan. Dit is een kraakhelder meer omringd door een kristalwit zandstrandje. Vervolgens naar een regenwoud gegaan en daarna een lange tocht gemaakt naar het 'bushcamp' waar de komende twee nachten zouden gaan doorbrengen.
Samen met de Duitsers besloten om een tent te delen en vervolgens aan het avondeten gegaan.
Het kamp was inmiddels aardig volgestroomd met vele andere groepen en in totaal waren er zo een 80 a 100 jongeren, waarvan zeker 70% van plan was er een groot feest van te maken. (de overige 5 uit onze auto hoorde daar helaas niet bij, waardoor het overdag erg rustig was)
Het bleek dat er al een aantal bekenden uit de voorgaande week op het kamp waren, waardoor we ons bij deze mensen gevoegd hebben en de avond stevig ingeluid hebben met Goon. Vervolgens de dansvloer opgezocht en met een persoon of 20 een lekker feestje gebouwd in het kamp.

de volgende morgen was erg zwaar! Na een korte nachtrust in een tent was het tijd voor ontbijt en vertrek naar Indian Head, een uitzichtpunt op het eiland. Het was een prachtig punt, vanwaar je over de oceaan uit kon kijken en ook over de stranden van het eiland. We hebben hier het geluk gehad om een walvis op ongeveer twintig meter voorbij te zien komen en haaien die aan het jagen waren tegen de klif. Daarnaast een aantal grote zeeschildpadden en veel hele grote mantaroggen.
Vervolgens zijn we naar de champagn pools gegaan, die hun naam danken aan de constante stroom zeewater die erin en eruit stroomt, wat lijdt tot een soort zwembad vol bubbels van het bruisende water.
De dag hebben we afgesloten met een bezoek aan Eli Creek. Dit is een beekje dat zo zuiver is dat het water zuiverder is dan drinkwater uit de kraan en hier hebben we een tijdje rondgehangen en ondertussen nog een karkas van een aangespoelde walvis bezocht. Het dier lag al ongeveer 6 weken op het strand en was al aardig weggerot. De stank was onvoorstelbaar!
De avond in het bushcamp weer aangevangen met een 'diner' en vervolgens gekozen om de Goon weer tevoorschijn te halen. De avond die volgde zou onvergetelijk worden, ondanks de gaten in mijn geheugen van deze avond!!!

Het precieze verloop laten we dus maar in het midden en de volgende morgen moest ik op zoek naar spullen die ik over het kamp had laten liggen. Alles tergugevonden op 1 ding na.
We hebben afgesloten met een tocht langs Lake Wabby, wat ik persoonlijk nog wel het mooist vond, omdat het tegen een immens zandduin lag en tussen een berg of iets dergelijks. Daar even de kater eruit gezwommen en vervolgens nog gelunched op het eiland. Tot mijn grote verbazing had de gids mijn verloren stuk nog gevonden ook, zonder dat hij wist dat ik het kwijt was. zo konden we dus wee helemaal compleet het eiland af na drie onvergetelijke dagen die tot op heden het hoogtepunt zijn geweest van de reis!

In Rainbow had ik nog 1 nacht, die ik gezellig met alle andere Frasergangers in de bar van het hostel heb doorgebracht onder het genot van.. en een potje pool.

De volgende bestemming was 1770/Agnes Water, een klein en rustig dorpje aan de kust. Hier zou ik even bij kunnen komen van de afgelopen dagen en mezelf op kunnen laden voor Airlie Beach en de Whitsundays. In de 6 uur durende busrit heb ik een boek ('deja vu' van Esther Verhoef) dat ik gekregen had van de Nederlandse meiden bijna uigelezen. Van dit bijkomen is echter weinig gekomen, de eerste dag was kort vawege de aankomst in de avond. Het leuke is dat de Duitsers besloten hadden om me te volgen naar hentzelfde hostel, dus gezellig was het zowieso. de bedoeling was om met een groep van tien personen naar het strand gaan omdat er veel vallende sterren te zien zouden zijn. Het strand hebben we echter nooit bereikt want op de weg ernaartoe zagen we bij het lokale politiebureau een groot kampvuur. We besloten polshoogte te gaan nemen en het bleek dat de politie nog meer drank bij zich had dan wij, waardoor we de avond daar doorgebracht hebben onder het genot van een aantal pilsjes die de politie verstrekte aan ons! Dat zul je in Nederland niet gauw zien.. Ook heb ik nog even getest of alle sirenes het wel deden in de auto en natuurlijk de pet van de sherrif opgehad.

De volgende dag zijn we gaan surfen. Ik dacht geen les nodig te hebben vanwege de lange ervaring met snowboarden. Dit viel zwaar tegen, want het staan, of liever gezegd opstaan op een surfboard valt niet mee als je het nog nooit hebt gedaan!! In de middag hebben we lekker op het strand gezeten met een groepje.
In de avond hebben we gebbqed met zijn 7en en hebben we een drankspel gespeeld, wat leidde tot erg veel zatte taferelen bij de anderen. Erg gezellig, maar het zou niet meevallen om de volgende dag weer te gaan surfen..

De volgende dag weer naar het strand getrokken met de surfboards en met een camera van een van de Duitsers, om toch nog wat bewijs te hebben van het staan op een surfboard in de golven. Het ging gelukkig al een stuk beter en de rest van de middag hebben we weer op het strand doorgebracht met een aantal anderen.
Op het hostel heeft een van de Duitse gasten me een ander kapsel aangemeten. Lekker kort, dat scheelt in de kosten voor de kapper en het is er wel weer voor ook hier..
In de avond vertrokken de Duitsers naar een andere plaats, waardoor ik andere mensen moest zien te vinden naast de Fransman. Zo hebben we afgesproken met een aantal Engelsen en twee Duitse meiden, die ook op het strand waren in de middag, om naar het strand te gaan. Aldaar weer het bekende spel gedaan met de drank. De Engelse meiden hadden hem al aardig hangen en besloten nog even een duik in de zee te nemen met een temperatuur van 6 graden in de avond..

Het begint saai te worden, maar de laatste dag hebben we wederom op het strand doorgebracht met een groep en ik heb het boek uitgelezen.
In de avond hebben we nog gekookt met een aantal en daarna de nachtbus gepakt naar Airlie Beach.
De nachtbus duurde tien uur, een flinke rit dus. Ik had een plekje helemaal achterin de bus bemachtigd, die overvol was. Toch is het me gelukt om een rij voor mezelf te houden en kon ik helemaal gestrekt op de banken liggen. enige nadeel was echter dat dit plek zicht schuinachter het toilet bevond en wat ik niet voorzien had was de enorme stank die van het toilet kwam na een paar uur! Heb dus een slechte reis gehad en de volgende morgen (gisteren) zijn we in Airlie Beac aangekomen.

Heb de dag doorgebracht met boodschappen doen, wassen (dat was hard nodig) en verder nog even naar het stadsstrand geweest met een paar duitsers. De avond heb ik samen met een paar Engelsen doorgebracht in de bar van het hostel.

Vandaag moet ik de boot voor morgen gaan bevestigen, het is de Atlantic Clipper en deze is bekend van Melbourne tot Darwin tot Cairns. Iedereen heeft het erover en het is DE Partyboot van de Whitsunday eilanden, ik ben dus erg benieuwd hoe het zal zijn, want om de avonden op Fraser Island te overtreffen moet het wel heel goed zijn!
De verhalen beloven echter dat het weer een paar super dagen worden en ik heb er dus erg veel zin in!!
Naast al het gefeest zouden de eilanden ook nog eens adenbenemend mooi moeten zijn, ben dus erg benieuwd!!

Het tweede verslag heeft even op zich laten wachten, maar dit is het dan!

De weg naar boven zal nog even verder gaan en ik zal proberen hier ook weer een verslag van te plaatsen. Nogmaals, het valt namelijk echt niet mee om hier tijd, maar vooral zin voor te maken.

Groeten uit Airlie Beach!!