Finishing the east coast

Er zijn inmiddels weer een aantal dagen verstreken, dus bij deze mijn volgende verslag. Het is tevens het laatste verslag van de weg naar het noorden langs de oostkust, want morgen neem ik een vlucht naar het zuiden van Australie.

De vorige keer was het een dag voor vertrek met een boot naar de Whitsunday islands. Hier zal ik dan ook verder gaan met mijn verslag. Op zaterdag, ben ik voordat we naar de boot gingen eerst nog naar de Lagoon in Airlie Beach geweest met een aantal anderen. Hier heb ik tevens afscheid genomen van een aantal anderen die ik niet meer zou zien. Vervolgens op zoek gegaan naar de haven waar de Atlantic Clipper aangemeerd lag.
Bij aankomst op de boot bleek direct al dat de bemanning er veel zin in had. Er waren 53 passagiers en 7 bemanningsleden aanwezig, dus dat kon wel eens heel gezellig gaan worden! Diezelfde middag zijn we vertrokken naar de Whitsundays, om uiteindelijk op deze dag niets anders te doen dan de plaats van bestemming te bereiken.

De sfeer was goed en relaxed op de boot en het diner was erg lekker! Na eerst wat spelletjes gedaan te hebben met een groot aantal personen, wilde de sfeer bij deze personen nog niet helemaal loskomen helaas..
Gelukkig kon ik het al gauw goed vinden met een stel Engelse gasten die altijd wel in zijn voor een feestje. Zo hebben we eerst de hottub op de boot getest om daarna nog een aantal afzakkertjes te nuttigen tot in de vroege uurtjes.

De volgende morgen was het weer vroeg dag, want om 06:30 werden we aan het ontbijt verwacht. Na het ontbijt zouden we vertrekken naar een van de eilanden en een bezoek brengen aan White heaven beach. Ik was de avond ervoor niet in staat geweest mijn fles drinken leeg te krijgen, dus moest het vanaf de ochtend doen met een soort cocktail van wijn en siroop (wat overigens geen straf was). De naam White heaven beach bleek niet ten onrechte gekozen, want ondanks dat de zon niet altijd aanwezig was door de wolken, was het nog steeds een geweldig mooie plaats! Het zand op de stranden helemaal wit en het water kraakhelder. Hier hebben we de hele morgen doorgebracht.

In de middag zouden we gaan snorkelen op het Great Barrier Reef en hier had ik echt naar uitgekeken!! Ik kon me alle tv-beelden van vroeger en de brochures van het reef nog goed voor de geest halen.
Op weg naar de snorkelplaats kwamen we eerst nog twee bultruggen tegen, een moeder en haar kalf zo heb ik me laten vertellen. Het was een prachtig schouwspel om te zien, want alsof ze wisten dat we aan het kijken waren, sprongen ze gedurende tien minuten constant omhoog uit het water.
Aangekomen op de snorkelplaats werd het weer er helaas niet beter op en verschenen er meer en meer wolken aan de hemel. Vrees was dat dit het zicht onder water erg zou belemmeren. Gelukkig bleek dit niet zo te zijn en heb ik meer dan anderhalf uur in het water gelegen, puur aan het genieten van alles wat zich onder water bevond!! Het koraal en de vissen, precies zoals ik ze mezelf voorgesteld had en sommige soorten koraal of vissen zelfs nog mooier of gekker!! Dit was tot op dat moment duidelijk het mooiste wat ik gezien had in Australie!

Na een heerlijke douche had ik maar amper tijd om na te genieten van het snorkelen, want ik had de Engelsen beloofd een drankspelletje te leren. Dit heb ik gedaan en vervolgens hebben we van een uur of 4 tot 7 dat spel gespeeld met zijn 8en. Het leek wel of wij met wat Ieren de enige waren die het naar ons zin hadden op de boot want veel anderen waren aan het schaken of andere spellen aan het spelen die je niet verwacht op een uitstapje met zoveel jonge mensen.

Na het diner zijn we verder gegaan tot 9 uur, om vervolgens in opperbeste stemming deel te nemen aan de 'Boat-games' die de bemanning georganiseerd hadden. Het kwam erop neer dat je je moest verkleden als iemand van het andere geslacht en ondanks dat iedereen al verkleed was, leek het de meeste maar matig gelukt te zijn. Tijd dus om hier verandering in te brengen en na 30 seconde zoeken in de stapel kleren en nog eens een minuut omkleden stond er een waardig bewoonster van een willekeurige tippelzone uit Nederland op het dek.

Vol goede moed om THE king of the Clipper te worden begonnen we met onze groep aan de opdrachten. Het was allemaal heel erg grappig, maar helaas strandde mijn deelname in de halve finale.
Het was in ieder geval erg grappig geweest en zo werd het op de tweede avond toch nog een feest.
Vervolgens hebben we de avond met een select gezelschap afgesloten op een waardige wijze, wetende dat de volgende morgen een zware zou worden.

De volgende morgen was het weer vroeg dag en ik kon moeiteloos uit bed komen, in tegenstelling tot de anderen die mee afgesloten hadden. Die waren nergens te bekennen. Het snorkelen dat nog gepland stond in de morgen was ik echter niet van plan om te missen!
Het weer was er die nacht helaas niet beter op geworden en het was zelfs aan het regenen. Snorkelen was echter nog goed mogelijk en zo heb ik weer een poos in de zee gelegen om al het natuurschoon onder water te bekijken. Vervolgens nog even afscheid genomen van het water door de duikplank op de boot te gebruiken.

Na weer een heerlijke warme douche, was het tijd om terug te gaan naar Airlie Beach.

Het weer in Airlie Beach was prachtig en na alles weer geinstalleerd te hebben in het hostel ben ik samen met de Engelsen op pad gegaan voor een potje pool, om vervolgens nog even wat te bewegen in de vorm van beachvoetvolley met een rugbybal. We voorspelden vooraf dat het een nieuwe Olympische sport zou worden, maar zo aantrekkelijk was het niet om te zien geloof ik.. Daarna zijn we weer verder gegaan waar we de afgelopen dagen mee afgesloten hadden, het blufspelletje dat ik ze geleerd had op de boot. Om 7 uur zijn we richting een pub gegaan, waar de afterparty van de boot plaats had en daar ben ik tot een uur of elf gebleven, wetende dat het niet te laat moest worden in verband met het vroege vertrek naar Magnetic Island de volgende dag.

De volgende morgen hadden we om 9 uur de bus naar Townsville en daar nam ik samen met drie anderen om 2 uur de ferry naar Magnetic Island.
De eerste dag heb ik er niet veel gedaan, behalve bijkomen van de drukke dagen ervoor.

De tweede en tevens enige volle dag op het eiland heb ik een scooter gehuurd. In de ochtend ben ik samen met iemand anders over het eiland gegaan en hebben we met nog twee anderen veel van het eiland gezien.
In de middag ben ik alleen gegaan, omdat dat veel leuker is op een scooter en heb ik nog veel meer van het eiland gezien. Die avond met een paar Belgische meiden doorgebracht en vervolgens vroeg gaan slapen omdat de volgende morgen weer een busreis gepland was.

Ditmaal ging de reis naar Mission Beach, waar ze naast een strand van 14,5 km lang!! ook veel regenwouden met krokodillen in de kreekjes, slangen, mooie vogels en CASSOWARIES hebben.
De eerste dag besloot ik om naar het strand te gaan en om een kreek te bezoeken in de hoop een krokodil te spotten. Helaas, geen krokodillen gezien.
De volgende dag had ik gepland om een regenwoudtrack te lopen, maar dit werd me min of meer afgeraden door de mensen bij het hostel vanwege de lengte en het gevaar op het mogelijke wildlife dat ik tegen zou kunnen komen. Eigenwijs als ik ben heb ik me toch af laten zetten bij het begin en ben ik aan de tocht begonnen in de hoop wederom krokodillen of anders een Cassowary (een met uitsterven bedreigde vogel die lijkt op een struisvogel) tegen te komen. Tijdens de 7,5 kilometer lange tocht door het regenwoud ben ik helaas weer geen bijzondere dieren tegen het lijf gelopen, maar het was wel een prachtige wandeling. Vervolgens moest ik nog terug naar het hostel, wat me nog 5 a 6 kilometer extra kostte.
Mijn besluit om te gaan rennen op het midden van de dag zonder goede bescherming tegen de zon is niet slim gebleken en hier zou ik nog wel flink last van gaan hebben.. Ik was echter wel binnen no time terug bij het hostel, waardoor ik nog mee kon met een tourtje van het hostel, waarbij ik wederom weer geen geluk had met het zien van Cassowaries of krokodillen. Daarentegen heb ik wel een python om mijn nek gehad bij een dierenopvang.

Gebroken van de wandeling in de morgen, ben ik op bed gaan liggen en ik voelde me al niet lekker worden. Na de eerste nacht heerlijk alleen op een kamer gelegen te hebben, ging dat feest nu niet door, want ik kreeg gezelschap van een Noor en een Zweed.
Ze hadden 4 keer nodig om al hun spullen van de auto naar binnen te lopen en toen ik mezelf omgedraaid had in bed wist ik waarom. Ze hadden zeker 80 flessen met allerlei willekeurige dranken bij en mijn eerste vraag was dan ook met hoeveel meer ze hier waren.
Nadat ze me overtuigd hadden met tweeen te zijn en dat alles op zou gaan ben ik door de Zweed uit bed gepraat om ze te helpen met deze immense klus.
De Zweed was heel erg relaxed en na een tijdje bleek dat hij voordat hij 1,5 jaar geleden naar Australie ging ook naar feestjes ging en dat hij de muziek die daar gedraaid wordt nog steeds erg goed vindt! Hij heeft zelfs het idee gehad om net als ik naar Defqon Australia te gaan en hij gaat het met zijn werk proberen te regelen om mee te kunnen.
Gelukkig had hij een paar mooie boxen bij, dus we hebben onder het genot van een muziekje het eerste dozijn flessen meester gemaakt.

Na het avondeten ben ik weer naar bed gegaan, maar alsof die gasten het voelde kwamen ze me weer uit bed halen om nog even gezellig op het terras te gaan zitten met een aantal anderen. Ditmaal heb ik me gewaagd aan het bier dat ze zelf brouwen en het moet gezegd worden, dat smaakte naar meer. Na een erg gezellige avond, ben ik uiteindelijk toch nog redelijk op tijd om 12 uur naar bed gegaan.

De volgende morgen vertrok mijn bus naar Cairns, alweer het laatste en meest noordelijke station van mijn oostkusttrip.
De wandeling van de dag ervoor begon zijn tol al te eisen en ik ben toch wel ziek de bus ingestapt. Aangekomen in Cairns bleek dat ik moest lopen naar het hostel. Dit heeft me uiteindelijk 40 minuten gekost en dat was geen pretje met de zonnesteek die ik had.
Het hostel zelf was ook niet geweldig en het minst fijne tot nu toe. Direct nadat ik ingechecked was ben ik naar bed gegaan om te slapen, maar dankzij de kapotte airco was dit niet mogelijk met een temperatuur van 29 graden buiten.

De twee eerste dagen in Cairns heb ik dan ook niet veel gedaan dan alleen maar op bed liggen zweten met een knallende koppijn..
Wel ben ik om mezelf niet helemaal te isoleren nog een paar keer naar een ander hostel gegaan om de Engelse gasten van de Whitsundays op te zoeken.
De derde dag in Cairns zou ik naar het reef gaan om voor het eerst te gaan duiken, maar na een hele slechte nacht was dit nog niet waar ik naar uitkeek. Wel stond mijn besluit al vast dat ik dit zeker niet ging missen en dus ben ik met een aantal pijnstillers op de boot gegaan. Hier heb ik absoluut geen spijt van gekregen!!
Na eerst een boottocht op een glassbottom boat gemaakt te hebben over het reef heb ik een snorkel gepakt om zelf te gaan snorkelen. Helaas had ik op dat moment geen onderwatercamera en kon ik geen foto's maken, want het was wederom prachtig! Vervolgens heb ik een intro-duik gehad, waarbij je perse hand in hand met de instructrice moest.. Dit beviel me helemaal niet, maar desondanks was het duiken zelf een geweldige ervaring!
Op basis daarvan besloot ik nog een duik bij te kopen op voorwaarde dat ik zelf door het water mocht. Ik wilde nu echter nog een onderwatercamera zien te regelen om een en ander vast te kunnen leggen. Gelukkig vond ik uiteindelijk een Zwitsterse vrouw bereidt om haar camera aan mij uit te lenen en zo verdween ik opnieuw onder water om van het reef te genieten.
Gelukkig had ik de camera bij me, want al bijna direct zwommen we een haai tegen het lijf! De rest van de duik was eveneens super en mijn besluit om mijn PADI-Degree (duiklicentie) te halen staat zo goed als vast!

In de avond heb ik de dvd met foto's opgehaald bij de vrouw en de volgende morgen (gisteren) ben ik op een tocht naar Cape tribulation geweest. Deze tocht was een stuk minder intensief omdat een groot deel ervan in de auto doorgebracht werd. Het was echter wel een mooie tocht waarbij ik eindelijk mijn gewenste krokodillen gezien heb. Helaas wederom geen spoor van de Cassowary.
We zijn door het regenwoud gegaan en op bezoek geweest bij een Aboriginal-stam, wat erg bijzonder was.

Tijdens de tocht was er ook een Nederlandse bij en met haar heb ik de avond doorgebracht in Cairns. We zijn eerst naar een Nightmarket geweest, om vervolgens in haar hostel nog gezellig wat te drinken en af te sluiten met het bekijken van de jelly-wrestling contest van het hostel. Het was hilarisch om te zien hoe die meiden elkaar te lijf gingen!

Vandaag is alweer mijn laatste dag in Cairns en heb ik eindelijk ook weer lekker geslapen vannacht zonder pijnstillers, wat er hopelijk op duidt dat mijn zonnesteek aan het verdwijnen is.
Deze dag staat in het teken van deze blog, de controle van mijn transfer en vlucht en het alvast vooruit blikken naar wat Melbourne, mijn volgende bestemming eventueel te bieden heeft.
Melbourne, waar het niet kwik de 20 graden celcius naar alle waarschijnlijkheid niet zal weten te bereiken. Erg fris volgens velen, maar voor mij wel lekker om weer eens bij te slapen na een erg drukke maand langs de oostkust. Daarnaast is het risico op een nieuwe zonnesteek er een stuk kleiner!!

De trip naar het noorden langs de oostkust is geweldig geweest!! Deze eerste 5 weken zijn voorbij gevlogen en ik heb het geluk gehad heel veel bijzondere plaatsen en natuurtaferelen te mogen aanschouwen. Daarnaast ben ik constant in het gezelschap geweest van ERG veel mensen met wie ik het heel goed heb kunnen vinden.
Daarnaast kijk ik erg uit naar de komende 3 weken in Melbourne en Sydney, die me hopelijk net zo goed gaan bevallen!!

Groeten uit Cairns!!